iki satır yazıp gidicem sevgili günlük...

Bazı hisler çok değişik. Ağırlığından nefes aldırmayan, hafifliğinden nefesini kesen hisler… Tepkiye dönüşmeden önce içerde iyice yoğurulan hisler. Yoğrulurken canını acıtan, canını sıkan, yüzünü güldüren, yüzünü düşüren, sebebini çok net bildiğin, hiç anlamadığın…

Hissettiğimde, duygunun içinde büyük farkındalıkla bulunsam da, o anda anlamlandıramadığım zamanlar olur. “Neden bu olayda bunu hissediyorum?!” diye düşündüğüm zamanlar… Anlamlandıramayınca rahatsız da olurum bazen. Genelde duygu çok yoğun olmasına rağmen sakin kalmaya çalışırım. İçerde o kadar kuvvetli bi şeyler olurken dışarıdaki durgunluk beni korkutur aslında. Kavradıkça, o kuvvetli his şekil değiştirir.

Sonradan anladım.. Bunlardan bazıları dövmelerin vuruşu. İçindeki anlamla sınanırım. Hep sınandım. En basit küçük yıldızımdan, içinde milyon anlam barındıran dövmeme kadar. Hiç sekmedi. Çok sevdiğim ama yaptırmaktan korktuğum şeyler var bu yüzden. Hatta bunu geçen Meriç’le konuştuk… Ama bu şimdinin konusu değil.

Zihin süzgecinden geçirip, bedenine işlediğin şey ne kadar önemli. Hep seninle gezen, seninle var olan simge… Simgeyle var olan sen.. Sessizce sana güç veren mürekkep. Rorschach Testi gibi bazı dövmelerimiz. Her seferinde farklı bir şekilde dokunuyor bize.

Mürekkeplerden aldığımız güç ve mutluluk adına..!

Dövmelerini sevenler ve daha fazlasını isteyenler derneğinden sevgilerle...